Deeltje 4

Het mocht even duren, maar hier weer een reisverslag. Het internet hier is over het algemeen duur dus vandaar. Ik weet niet hoelang jullie het nog zonder mij kunnen verduren, maar no worries over 4,5 week ben ik alweer thuis. 4 maanden, dat duurde toch niet zo lang? Gedurende de afgelopen weekenden heb ik veel gedaan.
Er zijn ondertussen al heel wat weekendjes de revue gepasseerd en dus ook activiteiten.

De eerste 3 weekenden na de vakantie stonden in het teken van bergen.
Het eerste weekend, wat je eigenlijk een warming up kan noemen, MT Eden in Auckland beklommen. Dit is één van de vele vulkaantjes in Auckland die niet meer actief zijn. Uit het niets zie je verschillende heuvels, waarvan MT Eden er één van is. Een mooi uitzicht over Auckland was het resultaat.

Het volgende weekend ging ik met 3 andere interns richting New-Plymouth. Daar stond de volgende berg op ons te wachten, MT Taranaki. Deze moest iets serieuzer genomen worden dan MT Eden. Met zijn 2580m is dit de op een na hoogste berg van het Noorder eiland. Ik zal niks verbergen, kanonnen wat was dit zwaar. Berg je maar al wil je deze ook op gaan lopen.
Een retourtje van 10Km en er stond 10 uur voor. Een gemiddelde snelheid van 1km/u. Belachelijk, overdrijven is ook een vak dacht ik. Eenmaal begonnen dacht ik fack. Dit heuveltje was meer voor een vakkundig klimmer dan voor een toerist uit wellicht het platste land dat er is.
De hele route een brandende zon en vervolgens boven op ijs lopen. Zo'n trip is wel echt aan te raden. Zonde als je het niet doet!
Op de top hadden we natuurlijk een top uitzicht.
Geslaagd weekend!

Het weekend wat volgde beloofde weer een zware te worden. Althans dat was de verwachting. We gingen naar Taupo en hadden het idee om zondag de Tongariro crossing te lopen. Door het slechte weer mochten we helaas de berg niet op. Een flinke domper! In plaats daarvan hebben we de Huka Falls bezocht.

Na het bergen avontuur stond er een bijzonder weekend voor de deur. De parents waren overgevlogen naar Auckland. Op de vrijdag zag ik ze. Best wel vreemd om ze te zien. Desalniettemin erg leuk natuurlijk. Vrijdag avond gegeten in de Skytower met een fantastisch uitzicht over Auckland. Het restaurant draaide helemaal rond en nee, ik had nog geen bier op. Door dit mechanisme kon er over heel Auckland heen worden gekeken terwijl je aan het eten was.
De volgende ochtend vertrokken we vroeg richting Bay of Island. Ome Boumans had even een speciale route uitgestippeld. We kwamen na kilometers lange onverharde wegen op een aantal fantastische plekken uit. Moeders was niet gewend aan al de bochten en zat flink te zenuwen.
Op de zondag deden we een catamaran tocht. Uit het water springende dolfijnen, leuk om te zien. Dit weekend springt er wel tussen uit hoor! De hele dag een strak blauwe lucht. Kan niet wachten totdat het weer Spring wordt in Nederland. Zondag avond de ouders vaarwel gezwaaid. Ze gingen het land van de lange witte wolk met zijn tweeën verkennen.

Vervolgens hoefde ik maar 3 dagen te werken en het weekend stond al voor de deur. Een prima gelegenheid om veel activiteiten te doen. Zo ben ik donderdag wezen raften. Niet zoals in België waar je amper een stroming heb, maar van een waterval van 7 meter.
Vrijdag ging ik naar White island. Een actieve vulkaan midden in zee. Een bijzondere aanschouwing wat je niet elke dag te zien krijgt. Een rokend eiland dat elk moment kan uitbarsten. Gasmaskers waren een must op het eiland!
Vervolgens, op zaterdag, naar het meest oostelijke puntje van Nieuw-Zeeland gereden. Een hele lange tocht. Wederom langs een aantal mooie plekken en over onverharde wegen. Het weer zat weer niet mee en zo was er eigenlijk geen uitzicht.
Toen was het alweer zondag. Ondertussen waren we in Tauranga. Daar zijn we een klein bergje opgelopen met een uitzicht over de kustlijn en de haven van Tauranga. In de verte kon je een eiland zien roken, White Island.

Nu stop ik weer met typen, ik heb geen zin meer. Dit is te zien aan de lengte van de stukjes!


Toi Toi Toi
Aju